اکثر زنان گهگاه مشکلات جزئی مربوط به واژن را تجربه می کنند. این مشکلات را می توان به چرخه قاعدگی، روابط جنسی ، عفونت، روش های کنترل باروری، پیری، مصرف برخی داروها، یا تغییرات پس از بارداری مرتبط دانست. تغییر در ترشحات طبیعی واژن ممکن است اولین نشانه از وجود مشکل در واژن باشد. تغییراتی در ادرار، مانند نیاز به ادرار کردن مکرر و یا داشتن احساس سوزش در هنگام ادرار، همچنین ممکن است نشانه ای از یک مشکل در واژن باشد.
ترشحات واژن نامی است که به مایعات بیولوژیک موجود در داخل مهبل (واژن) داده شده که گه گاه از آنخارج می شود. این ترشحات وابسته به شرایط واژن دارای رنگ های مختلفی، از جمله سفید، زرد یا سبز می باشند. اگرچه اکثر ترشحات واژینال طبیعی است و نشان دهنده مراحل مختلف چرخه قاعدگی است ، برخی از ترشحات می تواند به خاطر وجود نوعی عفونت، از قبیل بیماری های مقاربتی باشد.
شرایطی که ممکن است در ترشحات طبیعی واژن تغییر ایجاد کند عبارتند از:
حضور و یا رشد بیش از حد باکتری ها و ویروس ها می تواند به عفونت واژن منتهی شود. عفونت های واژینال ممکن است هنگامی رخ دهد که در تعادل طبیعی ارگانیسم های مهبل (واژن) تغییری در حال وقوع باشد.
سه نوع از رایج ترین عفونت های واژن عبارتند از:
اگر بهداشت تناسلی خوبی داشته باشید ، می توانید احتمال بروزعفونت را به صفر برسانید:
| نام تجاری | نام ژنریک |
| Cleocin (واژینال) (دهان-واژینال) Clindesse |
کلیندامایسین |
| Flagyle(دهان) Metrogel(واژینال) |
مترونیدازول |
| Tindamax(دهان) | تینیدازول |
این داروهای آنتی بیوتیکی را می توان از راه دهان به صورت قرص (خوراکی) و یا داخل واژن به صورت کرم، ژل، یا شیاف استفاده کرد. کرمها و ژلهای واژینال را می توان با استفاده از وسیله ای در محل مورد نظر و به مقدار مشخصی که توسط دکتر تجویز شده مصرف کرد. (تینیدازول تنها خوراکی مصرف می شود.)
توجه: آنتی بیوتیک ها را زمانی که مورد نیاز است مصرف کنید ، و در زمانهای غیر ضروری از مصرف آن اجتناب کنید. مصرف آنتی بیوتیک شما را در معرض خطرات ناشی از واکنش های آلرژیک و عوارض جانبی آنتی بیوتیک (مانند تهوع، استفراغ، اسهال و عفونت های قارچی) قرار می دهد. همچنین، مصرف زیاد آنتی بیوتیک ممکن است باکتری های خوب را هم از بین ببرد.
