بهترین زمان برای ارزیابی وضعیت دندانها سن 7 سالگی است. ارتودنتیست در واقع دندانپزشکی است که نسبت به دندانپزشک آموزشی بیشتری (معمولا دو سال) در زمینه صاف و مرتب کردن دندانها و فک دیده است. بهترین زمان برای آغاز درمان ارتودنسی بستگی به شدت نامرتب بودن دندانها و علت آن دارد.
مرسوم است که درمان ارتودنسی با براکت زمانی آغاز میشود که بیشتر دندانهای شیری کودک افتاده اند و بسیاری از دندانهای دائمی رشد کرده اند که معمولا این اتفاق بین سنین 8 تا 14 سالگی رخ میدهد.
برخی از ارتودنتیستها توصیه میکنند رویکرد درمان زود هنگام انجام شود که شامل استفاده از ابزارهای دندانپزشکی (که معمولا شامل براکت نمیشود) در سنین پایین است که هنوز بیشتر دندانهای شیری کودک نیفتاده اند. سپس هنگامی که بیشتر دندانهای دائمی کودک بیرون زد مرحله دوم درمان شروع میشود که معمولا شامل براکت میشود. این مرحله درمانی به خاطر مرحله اول درمان، بسیار کوتاهتر و ساده تر است.
ارتودنتیستهایی که طرفدار رویکرد سنتی هستند میگویند درمان دو مرحله ای عملا زمان کلی درمان و گاهی هزینه را افزایش میدهد در حالی که نتیجه آن با رویکرد سنتی یک مرحله ای یکسان است. با این حال برخی دیگر از ارتودنتیستها معتقدند هدایت رشد دندانها و فک با کمک ابزارهای دندانی پیش از مرحله دوم درمان باعث میشود اصلاح مشکلات دندان و فک خیلی آسانتر شود.
بهترین گزینه برای کودک شما بستگی زیادی به شدت مشکلات دندانی او دارد. در این باره با دندانپزشک یا ارتودنتیست مشورت کنید تا بتوانید آگاهانه بهترین تصمیم را بگیرید.
